We zitten eind oktober en de clubshow van de Goudse Sierduiven club zit er ook weer op. Een week eerder als normaal en omdat ik belooft had dan weer mee te zullen doen werd er afgelopen vrijdag met een 10-tal vertrokken naar Stolwijk waar de show plaatsvond.

Mijn tiental bracht het totaal op 120 duiven + dat er nog een aantal zat om buiten mededinging gekeurd te worden. Dames van een kinderboerderij wilden wat verder gaan met hun duifjes en er serieus mee gaan fokken en dan wilden ze wel graag weten of dat met hun materiaal kon.

De mooiste van de show werd een Thüringer vleugelduif blauw zwartgeband van Paul v.d. Post.

We zitten in oktober en de jongdierendag van de Oud-Hollandse Meeuwclub zit er op. Het is al weer even geleden dat ik wat nieuws op deze pagina plaatste, maar het was een beetje druk de laatste maanden. Een verhuizing naar Grave betekende toch een tijdje heen en weer rijden en er moesten ook nog de nodige werkzaamheden worden verricht.

Voor de duiven werd er eerst een hok in de schuur gemaakt, twee afdelingen, lekker droog maar wel zonder ren dus in bad gaan was er even niet bij voor de dieren. Nog afgezien van het feit dat er best veel bij elkaar zaten in een iets kleinere ruimte, niet helemaal ideaal. Met een verhuizing op 30 september moest eerst het oude hok nog verkast worden en in Grave terug in elkaar gezet worden. Met wat kunst en vliegwerk en wat kabelbinders werd de oude ren ook weer in elkaar gezet zodat de duiven in de week voor jongdierendag nog net in bad konden gaan.

Het show seizoen zit er op, de Noordshow is voorbij en de eindstand voor het Fokkerskampioenschap van de Oud Hollandse meeuwclub is opgemaakt. De enige die nog verandering in de top had kunnen brengen was Walter de Graaf, maar die heeft net als ikzelf niet ingezonden op de Noordshow.

Hoewel het seizoen wat de fok betreft niet bepaald het beste was mocht ik over de resultaten op de shows niet klagen. Aan het eind ben ik op de 4e plaats geëindigd in het Fokkerskampioenschap, maar wel met hetzelfde puntenaantal als de nr 2 (Ad Schelling) en nr 3 (Walter de Graaf). Het verschil zit hem in het aantal tellende jonge dieren, ik moest het vooral van mijn oude duiven hebben. Fokkerskampioen, met 1 punt meer, werd Albert van Zijl die zijn titel prolongeerde.

In Waalwijk vond afgelopen weekend de SZN (Sierduivenshow Zuid-Nederland) plaats, voor mij de laatste show van dit seizoen. Na mij hard gemaakt te hebben voor het toekennen van een districtsshow aan de SZN was ik blij dat er in ieder geval drie fokkers gezamenlijk 26 duiven inzonden, daarmee blijft de show aan de voorwaarden voldoen en kunnen de mensen in het zuiden toch kennismaken met onze mooie Oud Hollandse meeuwen ras. Niet aanwezig op een show is mogelijk een gemiste kans op een nieuwe fokker, maar dat is mijn idee.

In het tweede weekend van december werd in Nijmegen de Gelderlandshow gehouden, met een goed kwartier rijden een thuiswedstrijd. 23 duiven werden er ingekooid waarbij een oude duivin in de kooi van een jonge vogel werd geplaatst. Net als op de Keistadshow waren de verwachtingen niet echt hoog gespannen, met voor de meeste ingezonden dieren dezelfde keurmeester werden er ook geen grote wijzigingen verwacht.

Positief verrassend was dan wel dat er ook op de Gelderlandshow een NBS ere-certificaat werd behaald. Ditmaal met een jonge blauwschild zwartgebande duivin die, net als op de Keistadshow, een 96 predicaat kreeg. Over het geheel werd het van de 96 ingekooide Oud Hollandse meeuwen de fraaiste op 1 na en ook de fraaiste ander geslacht.

In het laatste weekend van november de 49e Keistadshow met daarop zoals gebruikelijk onze clubshow. Ditmaal had ik er 28 ingeschreven en ging ik met 27 naar Amersfoort. Een duif zijn staart is niet meer helemaal top en die gaat niet voor gek staan op een show.

Op voorhand had ik niet echt hoge verwachtingen ondanks de redelijk goede resultaten op eerdere shows. En helaas kreeg ik ook gelijk. Bij liefst 7 duiven werd kleur op de dijbenen geconstateerd en daarvan gaan de predicaten ook niet echt omhoog. Bij één duif werd er ook geconstateerd dat er te veel aan de mantelpennen was geknipt, en dat vindt ik dan wel weer knap als er niet in is geknipt. Wel één slagpen, maar dat is een ander verhaal. Bij twee andere duiven waarvan ik een slagpen heb geknipt werd dit niet opgemerkt.